De Piko BR 86 heb ik al een paar maanden.
Na de
reparatie van het drijfwerk , ombouwen van de koppelingen, inbouwen LED verlichting aan de voorkant en een geluidsmodule, was het tijd om deze loc optisch te verbeteren. De loc is door de eerste eigenaar op 8 november 1977 in de toenmalige DDR gekocht, dus over garantie hoef ik me geen zorgen te maken
Voor deze tenderloc heb ik een stappenplan:
- Inspiratie opdoen door voorbeelden uit het grootbedrijf te bestuderen
- Dan de loc voorzichtig met een sopje wassen
- De loc in 'fabriekskleuren' brengen
- Ketel verweren
- Vuil aanbrengen: kalk en vastgezet opwaaiend stof
- Roet en vet met sterk verdunde zwarte en zwart/bruine verf
- De laatste hand...
Goed, daar gaat-ie dan.
1. Inspiratie uit het grootbedrijfOp Youtube kwam ik deze BR86 tegen.
De ketel heeft enige roestaanslag, maar de watertanks zijn redelijk schoon. Dat neem ik mee.
2. WassenVerf hecht vrij moeilijk op plastic, maar vetvrij maken helpt. Ik doe een lauwwarm afwassopje in een kommetje en doop hierin een kwast om de loc voorzichtig te schrobben. Voorzichtig, want ik wil geen water in de motor en zeker niet in de elektronica. Ook probeer ik om (te veel) water tussen de draaiende delen te voorkomen.
Afdrogen met een tissue en daarna goed laten nadrogen.
3. FabriekskleurenZeker bij wat oudere modellen, komt het kleurenschema van het model niet helemaal overeen met het origineel. Vaak is dit
op te lossen door het nodige rood verven:
- De wielnaven en -velgen
- De bufferdelen die aan het frame vast zitten
- een randje van de loopplank boven de cilinders
- de verticale stangen van de trappetjes bij de cabine
Eerlijk gezegd vind ik dit de belangrijkste stap in het optisch verbeteren. Zelfs als je hier stopt is deze 43 jaar oude loc al een stuk acceptabeler geworden.4. Ketel verwerenDe ketel wordt eerst mat zwart geverfd. Ik laat de watertanks ongemoeid: bij het origineel waren deze ook nog zijdeglans zwart. Het zwart eerst goed (een nachtje) laten drogen.
Dan komt er wat roestkleur. Ik meng wat oker, bruin en roodbruin en tamponeer dat op de ketel met een vrij droge kwast. Daarna nog 'deppen' met een schone kwast om de kleur verder te temperen.
De roestkleuren drogen me iets te intens op. Maar deze worden later met een dunne zwarte laag verder teruggebracht.
5. VervuilenAls eerste wat kalkaanslag bij de vulgaten van de watertanks. Een heel klein beetje witte verf 'naar beneden trekken'. Soms komt er dan te veel wit aan de onderkant, en dan trek ik het wit met een schone kwast van onder naar boven weer terug.
Vervolgens opwaaiend vuil Ik heb een heel droge en vrij stugge penseel met oker gebruikt om van onder een klein beetje naar boven 'vuil' aan te brengen. Wat meer aan de voor- en achterkant en een beetje extra bij cilinders en deuren
6. Roet en vetAls laatste komt er roet op de ketel, en het dak van de cabine.
Hiervoor gebruik in matzwarte verf dat 1 op 1 is verdund. Deze verf wordt dun (liefst niet dekkend) op de ketel gezet. Strijkrichting van boven naar beneden. En geen verf op de watertanks.
Vervolgens hetzelfde met het dak en de bovenkant van de cabine en de bovenkant van de kolenbunker.
Het drijfwerk en de wielen krijgen nog een laag vet: matzwart, bruin en terpentine ongeveer in de verhouding 1:1:4. Deze zeer dunne verf wordt met een vrij droge kwast aangebracht, zodat er (bijna) geen verf in de bewegende delen komt te zitten.
Als het drijfwerk is behandeld, laat ik de loc zo snel mogelijk rijden tot de verf droog is.
Daarmee is de loc zelf klaar.
7. De laatste handNog een paar dingetjes:
De kolenvoorraad is ook matzwart geverfd en met potlood hier een daar aangestipt. Al kun je natuurlijk ook echte kolen gebruiken.
Deze loc heeft de motor in de cabine, maar met een machinist valt die ook wat minder op. Ik heb een Preissertje net boven de middel afgesneden.
^ De BR 86 in bedrijf. Op de achtergrond het kleine zusje: de BR 64Rob